پروارروح بلند خادم تمام بچه هیئتی ها تسلیت

یا حسین مظلوم :خیلی دلم گرفته .خدایش بیامرزد.

یادش بخیر مراسم های خانه حاجی ،یادش بخیر محرم های خانه حاجی ، یادش بخیر همیشه دم در می ایستاد و به هرکس که می آمد، خوش آمد میگفت. با اون  لبخند زیبا و صورت نورانی ومردانه ،عجب  روزایی بود .عجب حال و هوایی بود. هیچ وقت از ذهن کسی حاجی فراموش نمیشود.یادش بخیر، اون موقع ها که بچه بودیم ،حاجی به بهانه های مختلف  آدامس شیرینی و بهترین جایزه ها رو بهمون میداد، همیشه داخل جیبش شکلات بود و هر بچه ای که که داخل هیئت می آمد یکی از آن شیرنی ها یا آدمسها رابهش میداد. .هیچ وقت خاطرات حاج حسن رحیم پور از ذهنم و جلوی چشمانم پاک نمیشود. بهترین مرد دوران بچگی ام بود ،یادم میادپشت درقایم میشدم ووقتی آن مرحوم میرسید فریادمیزدم ها ،واوحالتی بخودش می گرفت انگاری ترسیده ودستشو رو قلبش میگذاشت ومی گفت آی قلبم ترسیدم ومن خوشحال ازاینکه اورا غافل گیر کرده بودم ودوتائی می خندیدیم،کم کم که بزرگتر شدم روزی به بابا م گفتم راستی بابا حاجی واقعا"میترسه یا منودست انداخته (به کرمانشاهی گرفته تم دستگاه )به خدا قسم همین الان که این متن ها رو دارم براتون مینویسم  دارم اشک میریزم .شادی روح ملکوتیش صلوات. 

سجاد لرستانی./